Za strance koji uče kineski jezik jedan od najvećih problema je pravilan izgovor. U kineskom pismu se ne koriste slova nego znakovi koje zovemo kineski karakteri. O postanku kineskog pisma ima puno legendi, a najčešće se pominje ona u kojoj je 仓颉 (Cāng Jié), gledajući tragove ptice u pijesku došao na ideju da stvori skup znakova koji će predstavljati kinesko pismo. To je najstariji oblik kineskog pisma kojeg zovemo slikovno pismi. 仓颉 (Cāng Jié) je bio pravi izumitelj.
Kasnije su kineski arheolozi u pokrajini Shandong, u blizini rujeke Linjang, u grobnicama pronašli mnoge ostatke od porculana na kojima su ispisani kineski karakteri. Arheolizi su utvrdili da ti predmeti od porculana potječu iz vremena prije 4500 godina. To je najstariji dokaz o postojanju kineskog pisma.
Kineski karakteri su kvadratnog oblika, nemaju slovne oznake i nema logičnog slijeda u pisanju nego se moraju naučiti napamet. To je najveći problem strancima koji uče kineski.
Da bi se strancima olakšalo učenje kineskog pisma, kineska vlada je 1958. godine donijela “Pravilnik o latiničkoj transkripciji kineskog pisma’’.Tako što je uveo latiničnu transkripciju kineskog pisma po sustavu latiničnih slova podijeljenih na 21 samoglasnik i 39 suglasnika.